Dobry adwokat Warszawa – sprawiedliwość przejściowa
Instytucje lub praktyki krajowe, które identyfikują niesprawiedliwości popełnione za poprzedniego reżimu i zajmują się nimi w ramach procesu zmian politycznych (zob. także komisja prawdy). Można argumentować, że każda sprawiedliwość jest sprawiedliwością przejściową, biorąc pod uwagę, że sfera polityczna zawsze podlega zmianom w jakiejś formie, jakkolwiek powoli. Niemniej jednak sprawiedliwość okresu przejściowego zasadniczo różni się od zwykłego wymiaru sprawiedliwości w sprawach karnych na dwa sposoby.
Wymiar sprawiedliwości
Po pierwsze, sprawiedliwość okresu przejściowego odnosi się do przemocy, która została autoryzowana lub usankcjonowana przez władze polityczne, co oznacza, że nie może koniecznie opierać się na ustalonych prawach lub tradycjach. Zamiast tego pociąga za sobą przeklasyfikowanie praktyk, które kiedyś uważano za właściwe, a nawet patriotyczne, na niesprawiedliwe, przestępcze i obraźliwe. Po drugie, sprawiedliwość okresu przejściowego odnosi się do powszechnych i systematycznych nadużyć. Podczas gdy wymiar sprawiedliwości w sprawach karnych jest zwykle ukierunkowany na działania odbiegające od normy, wymiar sprawiedliwości okresu przejściowego zajmuje się nadużyciami, które nie mogłyby zostać popełnione bez aktywnego zaangażowania i milczącego współudziału znacznej części populacji.
System sądowniczy
W kontekście transformacji liberalizującej lub demokratyzującej cechy te powodują wspólny zestaw dylematów. Główny cel kryminalizacji przemocy, na którą zezwalał poprzedni reżim, pozostaje w konflikcie ze standardami proceduralnymi ustanawiania integralności prawa, takimi jak zakaz karania z mocą wsteczną. Sama liczba osób zamieszanych w przemoc polityczną przytłoczyłaby nawet dobrze funkcjonujący system sądowniczy, ale sprawiedliwość okresu przejściowego implikuje kontekst, w którym sam system sądowniczy przechodzi transformację.
Proces potępiania działań, które były szeroko rozpowszechnione lub autoryzowane przez przywódców politycznych, jest kontrowersyjny i potencjalnie destabilizujący. Pytanie, w jaki sposób należy stawić czoła takim wyzwaniom, było źródłem debaty w dziedzinie praw człowieka, stosunków międzynarodowych, polityki porównawczej i teorii politycznej (patrz filozofia polityczna).
